17 oktober 2021 14:30
HOOFDSPONSOR: W. STEENVOORT LUCHTMECHANIEK & MONTAGEBEDRIJF.
Soms, heel af en toe, word ik aangesproken over wat er allemaal in die Corner staat. Vandaag werd ik een soort aangehouden door een supporter die iets te melden had over dat kampioenselftal waar ik het verleden week over had.
Deze kleine supporter, al meer dan 70 jaar !!lid van de vereniging, met een pet op en een stok, wilde mij even spreken; onder víer ogen! Hij meldde mij dat dat elftal uit ´48-´49 niet om het Nederlands kampioenschap heeft gespeeld. Dat team werd toen wel kampioen, maar van de Haagsche Bond. Een paar jaar later is er wel een team geweest dat om het Nederlands kampioenschap heeft gespeeld, met daarin o.a. spelers als Jaap Voois en Ben Loos. Zo, dat u het maar even weet.
Ik vroeg gelijk aan Cor Dijkhuizen, dat is de supporter die al zo lang lid is van de club, of hij nog iemand kent die in het bezit is van een geel/zwarte VV Monster vlag. Hij weet heel veel van de vereniging, maar dat van die vlag had hij geen idee. Als iemand het weet hoor ik het graag. De vlaggen op het drukke sportpark Polanen stonden allemaal richting Loosduinen waar we vandaag moesten voetballen. Dichterbij kan een tegenstanders niet zijn. Lekker op de fiets en windje mee. Op en rond ons sportpark is de laatste jaren wel wat gebeurd met een kantine (met zonnepanelen, waarvan sinds vandaag eentje kapot), velden, een zwembad(zonder hoofdbadmeester), een school en een bijna afgebrande en straks gesloopt scoutinggebouw.
De kantine en de kleedkamers bij SV Loosduinen zijn nog steeds hetzelfde als in de tijd dat onze Rini een keer wissel zat bij het eerste elftal! Dat moet je écht wel ver terug in de tijd. Vriend Rini is overigens afgelopen week gecheckt, op álles, en alles was in orde. Ten minste, chemisch werkt het goed. Op de vraag bij de terugbel afspraak met de arts of het geestelijk ook in orde is werd de verbinding plots verbroken!@? Vanwege de bepaalde types die op het sportpark rondliepen bij de Peenbuikers liep ikzelf, voor mijn eigen security, achter Rob de Groot. Het hoofdveld in Loosduinen, een kunstgrasveld, was wel nieuw met een te lage bank, zeker voor Nico v/d Ende. Toen hij ging zitten keek hij tegen de bovenste spijl van het hekwerk.
Hij maakte plaats voor ma en oma de Groot, die zaten er prima. Langs de kant, we stonden in familie vak HH (Henk Haanemaaier), was het héérlijk in het oktober zonnetje. De trainert had een systeem van menéér v Gaal gepikt. Hij speelde in het begin van de wedstrijd 5-3-2 en dat tegen Loosduinen met 0 punten. Na verloop van de wedstrijd veranderde dat. Na een paar gemiste kansen, na weer mooie acties van ThijmenHideJelle, was het Keke die tot in de zestien kwam met de bal, de bal voorgaf en de scherpe Jordi schoot de bal binnen. Een terechte voorsprong, wat ook te merken was langs de lijn. Ook vanuit de dugout was dat hoorbaar. Zou onze assistent trainer eigenlijk niet ín de dugout moeten in plaats van er náást. Is geen gezicht toch?
Op links liep het iets minder dan op rechts. Dat is wel een lastige kant voor de trainert om dit goed in te vullen. SV Loosduinen liet af en toe best wel leuke combinaties zien. Door een miscommunicatie van de centrale verdedigers Ruben en Michiel rolde de bal iet wat gelukkig voor de voeten van de doorlopende tegenspeler die de bal netjes in het doel schoot. Het was gelijk rust en voor Loosduinen een verdiend gelijkspel. Al hadden wij natuurlijk wel twee of drie keer moeten scoren. Bij Loosduinen liep een spits, met rugnummer 20, die nog in de D-jeugd samen met Bas heeft gespeeld. Die 20 scheelde ook het gewicht in kg met deze twee spelers. Bas speelde voor het eerst weer in de basis bij de club sinds 1,5 jaar.
Nu samen met zijn broertje Bink, die nog een grote kans kreeg om te kunnen scoren. Hoe trots ben je dan als ouders….of als opa? Het verschil werd gemaakt in de tweede helft en vooral door Jurgen Warbout. Wat een héérlijke voetballer is dat. Kan die planner van de Hoekse Lijn niet een beetje rekening houden met zijn planning en ons als supporter niet aan het lijntje houden met die onregelmatige werktijden? Binnen vijf minuten was het raak met een mooie boogbal en was het 1-2. Het werd 1-3 door laatste man Ruben met een mooie kopbal uit een corner, die na lang aarzelen uiteindelijk toch een keer werd genomen, door Bas. Ons Koen wilde die bal er ook in koppen maar Ruben was hem voor. Toch wel te prijzen dat ons Koen zich zo in de selectie weet te blijven voetballen door zijn inzettingsvermogen. De jonkies staan te trappelen, maar hij zit er nog steeds bij.
Dankzij Jurgen kon Jordi zijn tweede doelpunt scoren en was het wel gedaan met Loosduinen. Tegen het einde van de wedstrijd was het weer Jurgen die na een slalomactie de eindstand op 1-5 zette. Hopelijk is hij er de hele wedstrijd bij tegen KMD want dat is toch wel lekker. En er was nóg een trotse ouder én opa langs de lijn want ook Bo Olsthoorn (ook jeugdtrainer van team 13-1 bij de vereniging, het zit in de genen) mocht invallen en maakte zijn debuut in het eerste elftal. Mooi toch. De selectie kan niet groot genoeg zijn. Na de wedstrijd zat het niet mee want de wind was tegen. Het biertje en de heerlijke, hete bitterballen maakten weer alles goed, én de drie punten. Altijd lekker. Tussen Monster en Loosduinen gaat de komende jaren wel wat veranderen. Als we een paar jaar verder zijn zitten we aan elkaar vast met al die bouwplannen. Dan is of die kantine gesloopt of het wordt een museum met foto´s van oeroude Haagsche kampioenselftallen.
Het was een mooie dag. o-j
