18 november 2022 22:30
Wordt Louis van Gaal wereldkampioen???
Hijzelf is vol goede moed. Hij verkondigt op de vele persconferenties, die de gang naar Qatar begeleiden, met stelligheid die mogelijkheid. Hij geeft toe, dat we weliswaar een sterke selectie hebben, maar dat landen als Brazilië, Argentinië en en Frankrijk nog meer uitzonderlijke spelers hebben. Maar toch, wij hebben de teamgeest, de discipline en nog veel meer.
En dat allemaal dankzij onze Louis.
Het fenomeen Luis van Gaal is weer uitbundig te bewonderen op de TV en de andere media.
Hij blijft de wereld, althans de mijne, verbazen met zijn gedrag en uitspraken. Het lijkt er op, dat niet de Oranjevoetballers kans op de WK titel hebben, maar dat onze Louis lauweren gaat oogsten.
Ik moet toegeven dat hij ongetwijfeld een wereldcoach is, die zeer veel prijzen heeft gewonnen. Die uiteindelijk ook weer Oranje zich liet classificeren voor het WK toernooi. Maar waarom is hij altijd bezig zichzelf aan te prijzen??? Waarom heeft hij altijd het laatste woord??? Waarom behandelt hij een groep journalisten altijd als een eerste klas op de middelbare school??? Waarom is onze Louis vaak onuitstaanbaar??
De afgelopen twee donderdagen werd op NPO1 uitgezonden de in twee delen gesplitste documentaire Louis. Ongeveer 2 uur beelden van onze Louis. Onder regie en vaak als cameraman aanwezige Geertjan Lassche. Een vertrouwenspersoon van onze Louis. Want hij mocht overal filmen tot in het ziekenhuis aan toe, waar geconstateerd werd dat onze Louis lijdt aan prostaatkanker.
Deze documentaire is zeker de moeite waard. Ik neem aan dat hij nog wel weer eens herhaald zal worden op TV.
Het mooiste vond ik een scene aan het begin. Onze Louis wordt geïnterviewd door een een prachtig eigenwijs knaapje van 12 jaar. (leeftijd moeilijk te schatten voor mij). Ik geef enkele voorbeelden:
Knaapje: “Ik vind u een goede coach”.
Louis heeft kennelijk niet een statement gehoord, maar een vraag:” Rinus Michels, maar die ken jij niet, denk ik.“
Knaapje: “De generaal”.
Louis: “Dat was een heel goede coach”.
Knaapje: “Ik dacht Cruyff”.
Louis: “Cruyff, nee zeker niet. Hij was een heel goede voetballer, maar geen goede coach”.
Knaapje:”Wie is dan de beste coach?”
Louis:” Dat ben ik. Zeker gezien de resultaten”.
Onze Louis ten voeten uit. Verder in de documentaire laat hij nog uitvoerig alle versierselen van die vele prijzen zien in zijn werkkamer.
De documentaire laat ondanks de vele vleiende woorden en scenes ook een aantal critici aan het woord. De broertjes De Boer, Uli Hoeness manager van Bayern München als Louis daar trainer/coach is.
Ook boeiend is een gesprek tussen Louis en Figo, een schitterende voetballer, die van 1995 tot 2000 bij Barcelona speelde. Hij kan heel goed overweg met Louis, die hem aan het begin van het gesprek de hemel in prijst. Figo laat op subtiele wijze blijken dat een uiterste preciezie in kleding, eetgewoonten en in het voetbal, die Louis eist, een heel jaar lang, wel erg veel van het goede is. “Voetballers voelen zich dan als leeuwen opgesloten in een kooi”.
Bewonderingwaardig is de wijze waarop Louis zijn ziekte wil ‘managen’, zoals hij dat noemt. Ondanks zijn leeftijd en gebreken wil Louis toch nog een keer zichzelf ‘voor de leeuwen werpen’.
Hij verdient het wereldkampioen te worden.
Henry Huifkop
